سلام

نمیدونم چرا بعضی اوقات این جوری میشم ....العان میگم چه جوری میشم

.......اول بذار بگم که ماه رمضونتون مبارک .......

بعد هم عرضمممم به حضور دوستان گران قدر که :

گاهی اوقات در اوج امید وآرزو روزها نو جوانی شاید هم جوانی رو سپری

میکنم به طوری که  هیچ چیز نمی تونه روی من اثر بذاره و نا امیدم کنه

اما گاهی اوقات هم در اوج ناامیدی به سر میبرم به طوری که یه چیز

کوچولو مثل فیلم شبکه ی ۱ ماه رمضان هم رو ی من تاثیر میذاره

و نا امیدم میکنه ...خسته شدم ........

نتیجه های کنکور ما نیومدکه ...خسته شدم خب ...دیوونه  شدم خب...نا امید شدم خب

چیکار کنم خب ....از بس نشستم و با مرضیه در مورد قبول شدن و نشدن

حرف زدم دارم میزنم به خط توهم و دیوونگی.........

خدا روشکر ترانه  مادری تموم شد ...از بس از همه ی دخترای فامیل در مورد خوبی

ها و چشم و ابرو و سن بهرام (سیاوش خیرابی)شنیدم حالم داشت بهم میخورد

فکر کنم تقریبا تمام دخترا عاشق این بهرام شده باشن 

سینمایی همیشه پای یک زن در میان است خیلی باحاله من که خوشم اومد

مخصوصا از این دیالوگ مهران مدیری:

زن مثل اکسیژن میمونه اگر نباشه مرد خفه میشه

(اصولا در هر بد بختی پای یک مرد در میان است)